Beni en fazla rahatsız eden şey işime ve insanların yaptığı işe duyulan saygısızlıktır.
(Bizim meslek açısından) Mesleki detayla konuşursak bir müziği beğenmeyebilirsiniz, soundu beğenmeyebilirsiniz repertuarı, sunumu, kıyafetleri beğenmeyebilirsiniz ama o işe verilen önemin emeğin önemsenmemesi ve yukardan bakılması beni çok rahatsız eder.
Sanat sever, müzik sever vs. olmayabilirsiniz, müzikten anlamıyor olabilirsiniz ama bunu küçümsemek ayrı bir durumdur.
Birçok sanatçının küsme sebebi de budur aslında..
Bir aralar haftanın iki günü bir restoranda çalıyorduk .Tabi her zaman ki gibi nasıl daha iyisini yaparız diye kafa yorup ince eleyip sık dokuduktan sonra, gelen profilden mekanda içilen genel içki türüne, menüden insanların mekana nasıl kıyafetlerle geldiklerine, mekanın dekor ve ışığına kadar her detayı düşünüp, mecbur olmadığımız halde özel ışıklar ve sahne dekoru dahi götürüyorduk.
O mekana özel kostümler, dekor ve müzikal sunu, repertuvar ile konsept bile geliştirdik. Gelen müşteriler de bu durumu beğeniyle karşılayıp, “Bu başlı başına bir prodüksiyon “ diye methiyeler düzüyor ve bizi mutlu ediyordu.
Derken bir gün işveren (ki sözüm ona sanatseverdi ve cahil bir insan değil di) iş bitimi bana “ Ayhan bey piyanoyu ve davulun etrafına koyduğumuz cam ses kesicileri getirmesek, piyanonun yerine bir org koysanız" deyiverdi. Sebebini sorduğumda da mantıklı hiçbir açıklama getirmediği gibi anlayabilmek amaçlı sorularıma da cevap veremedi..Ben de dışarda araba da bekleyen rodileri (müzik işinde kurulumu, transferi vs yapan müzik işçisi arkadaşlarımız) çağırıp her şeyi toplayalım lütfen dedim..
İşveren “Ayhan Bey ne oldu neden kızdınız “ dediğin de de “SİZ BİZİMLE ÇALIŞMAYA HAZIR DEĞİLSİNİZ “ dedim.
Çünkü beni rahatsız eden işimize duyulan saygısızlıktı .
Çünkü piyano yer kaplıyor diye düşünüyordu oysa çok büyük bir mekandı ve ona rağmen kendince kaybettiği 2 (iki) kişilik yerin derdindeydi..
Çünkü kolay para kazanma derdindeydi.
Çünkü verdiği kaşenin bu detaylar yüzünden fazla olduğunu düşünüyordu.Ve bunlar gelmez ise kaşeyi düşürmeyi düşünüyordu.Bizi anlamamıştı.
Davulun etrafında ki cama gelince daha önce anlatmış olmamıza rağmen davulun akustik sesinin salona kaçmasını asgariye indirmek için meşakkati bize olan uygulamayı da anlayamamıştı. Takdir yerine kendince ticari kayıbı önemliydi (ki öyle bir şey yoktu).
Ama her ne hikmetse müzikten cirosunu artırmak en büyük derdiydi. Bu işler kolay ya.Müziği koydun sen başka hiçbir şey yapma müzik hemen dükkanı doldursun !
Cam kenarı olsun ,şoför arkası olsun ama 2,5 lira olsun ...
Ne mi oldu ? Sonradan repertuar dizilimine bile karışabildiği, solistin kıyafetlerine karışabildiği, süpervizörlüğünü kendi yaptığı !!! etrafındakilere anlatırken yaptıkları müzikleri ile değilde “ucuz” olmaları ile söze başladığı otur deyince oturan kalk deyince kalkan bir grup ile çalıştı.
Daha sonra mı ? Maalesef iş bilmez bir işletmeci yüzünden bir mekan daha kapandı.
Kıymet bilmek verilen emeklere özenli yaklaşmak kültür işidir.. Kıymetinizi bilmeyenlere ,yaptıklarınızı anlayamayanlara çalmak ,doğru değildir.
Müzisyenlik iyi de ülke yanlış..
Ayhan Tekin
