Annemle konuşuyoruz
-merhaba anne
-nasılsın
- ....
-Bugün neler yaptın ?
-rahat uyudun mu ?
- Sen kimdin ?
- Küçük oğlun Ayhan
- Gel o zaman bir daha öpeyim ,oğğğlummm
- Canım annem
- Sen kimdin ?
Bu diyalog böyle uzar gider....
-benim aklımı başımdanalan Alman ‘ ın adı neydi ?
-ALZHEİMER..
Annem çok sevgi dolu fakat hep sakin ve duygularını çok belli etmeyen ,az konuşan biriydi. Belki yetiştiği çevreden,belki çok genç yaşta kaybettiği kocasından ,belki vakurluğundan,belki genetik yapısından..
Belli ki bir çok bastırılmış duyguları vardı.
Bir yerde okumuştum alzheimer hastalarının bazıların da çok değişik huylar çıkıyormuş ve bu durum ; bastırılmış duygu durumlarının dışa vurumu olabilirmiş.Ben kendi adıma bu saptamaya kesinlikle inanıyor ve annemde yaşadıklarımın tam da bu olduğunu düşünüyorum..
Zira şimdiler de beni tanımazken eşimi (gelinini ) hemen adıyla bilip ; dünyammm diye severken bana “bu kimdi ? “ diyebiliyor. Ee normal hayatında eğlence yerlerini görmemiş bu kadıncağızı ilk defa “tak başörtünü gidiyoruz “ diye oralara götüren,Bodrum’a götürüp yetinmeyip Halikarnas’ a götüren, Beyaz eve gidip şimdi de Rock müzik dinleyeceğiz diyerek Beyaz Ev'de de kendine buz gibi birasını söylerken Ona da buz gibi ayranını söyleyip, müziğin ritmiyle kafa sallattıran kadındır; çocuklarımın annesi olan.. Bununla da yetinmemiş annemin en büyük hayali olan kutsal topraklara da gitmiştir iki kafadar.
Hal böyle olunca daha nice çılgınlıklarıyla, bastırılmışlıklara kapı açmıştır diye düşünüyorum bu deli gelinin. Ve tabi ki değişen ruh durumuyla beni değilde "dünyammm" dediği kızını tanıyacaktır..
Başka ne gibi bastırılmışlıklar yansıyor şimdiler de ? Derseniz, kendisinden hiç ama hiç duymadığım şarkılar , türküler, ilahiler duyuyorum bayağıda yüksek sesle, hiç şaka yaparken görmediğim bu elem dolu bakışlı vakur kadın kafa buluyor sağındaki solundakilerle, bu kadar mı? Değil tabii ki; nirvana yapan son çıkışda bir küfür olabiliyor hem de en okkalısından ,sonrada "amaannn" diyor boşvermişliğin doruğunda .
Şimdilerde ben ona (sağlığında) söylerken hatırlamadığım şekilde kocaman "CANIM ANNEM" diyorum oda bana "CANIM OĞLUMMM" diyor hiç durmadan,bastırmadan.
Hem çok üzülüyorum daha önce bastırdıklarımıza (duygu ve dışa vurumlarına ) ve kendi kendime söz veriyorum aklım başımdayken sevdiğimi söyleyeceğim diye kendi kendime,her sevdiğime...
Not : Şu Almana zaman zaman gülmüyor da değilim hani.
İşte benim hayatımdaki ANNELER ...SEVİYORUM SİZİ HEMDE KOCAMAN..
