Aslında menşei bizim topraklar olan; nevruzun, doğa hareketleri olarak tersine öykünüşü ile çıkan bu folklorik ritüelin, bugün “batı “dediğimiz toprakları gezip dolaşıp yeniden şekil bulmasıyla bir “korku”lu oyuna dönmüş halidir sözde bu bayram ..
Meraklısı, Ülker takım yıldızlarının hareketlerini ve tarihte insanoğluna etkilerini inceleyerek, taa paganizme bile dayanan bu folklorik olayın aslını öğrenebilir.
Yani bizim sözde modern abiler ablalar, bilseler bizim topraklardan çıktığını ama deforme olduğunu yine de bu oyunun bir parçası olurlar mıydı?
Beni üzen; aslı ve nereden çıktığından ziyade “BATI SEVİCİLİĞİ “noktasından çıkan SÖZDE MODERNLEŞME reflekslerine olan bu garip düşkünlüklerdir.
Gerek başka kültürlerin ritüellerine saygım gerekse çocukları sevindiren şeyleri sevmeme rağmen, bizim bayramımız olmayan bu garabete bakışım bir gülümsemenin önüne geçememekte.
Bizim yerli folklor ve bayramlarımızın geldiği hali görünce, bayramların Antalya otellerinde yemek sıralarında geçişini, folklorik ritüellerin birbirinin tekrarı ve çağın gençlerini yakalamaktan uzak halini düşününce, ciddi bir kültürel tanıtım eksikliği ile deformasyondan ve çözümlerinden bahsetmek elzemdir.
“Ne var canım çocuklar eğleniyor” diyenleri duyar gibiyim ..
Zaman zaman kapımıza gelen çocukların coşku ve hevesini kırmamak adına şeker dahi vermiş biri olarak, acaba sorun BİZ de cesaretini gösterebilmeyi kaçımız gösterebiliriz?
“Dil” ile başlatılan kültürel saldırı, bu gibi ithal ritüellerle daha da şiddetlendirilir. Magazininde yardımıyla koca koca insanları dahi içine çeker.
“Aman canım zaten çocuklar elinde uzuv haline gelmiş akıllı telefonları ile dünyayı görüyorlar” diyenlere,” hah işte tam da bu yüzden konuyu önemsemeli ve kendi kültürümüze daha da önem verecek onların dikkatini ve beğenisini çekecek bir tanıtım atağına ihtiyacımız var “
Demek isterim.
Çözümler mi?
Benim mutlaka sözüm vardır.
Ancak...
Yorumlarınız ile katkılarınızı ve çözümlerinizi beklerim ..
Ayhan Tekin
01.11.2019 (Ankara)
