Fenerbahçe önde baskıya, tempoya alıştırdı. Düşük tempolu maç olunca Fenerliler'in aklına Konya mağlubiyeti geliyor. Ama o maç uyuşukluktu bu maçtaki bilinçli tercih. Jesus, Ankaragücü gibi atletik, presten çıkabilecek ve Sowe gibi etkili ve dönebilen bir santraforu olan takıma karşı tam aksi bir plan kurdu. "Ninni taktiği.."
Hele hele maçın başında 1-0'ı bulunca bu sefer ASLEN BİR SAVUNMA UNSURU OLAN AMA BİZİM BAZI HOCALARIMIZ TARAFINDAN 'OYUN' ZANNEDİLEN düşük hızlı pas oyununa döndü.
Ankaragücü'nün atletizmini kullanacak alan ve hız bulamadı. Pardon buldular. 2 kez 2 santradan sonraki düşük konsantre anında. Bu iki ofsayt ile kesilen akın dışında Emre Kılıç'ın yarattığı bir hücum girişimi oldu o kadar. 
Devreye 2-0 önde ama tedirgin giren Fenerbahçe beIN yorumcularının beklentilerinim aksine 2. devreye daha dilkatli ve ilk yarıda yüzde 60-70 yapabildiği ninni taktiğini tam yaptı. Bir tek Beridze çaprazda pozisyon buldu, Altay bu kez gereksiz kayıp penaltı yaptırmadı.
Bu yana geriye düşük tempolu uyutma taktiği esnasında Valencia ve Pedro ile net pozisyonlar bulan yine Fenerbahçe idi. Ömer Erdoğan ne yaptıysa, hangi oyuncuyu içeri attıysa da takımını canlandıramadı çünkü oyunu - tempoyu öldüren Fenerbahçe artık 5-4-1'e dönmüştü.
İLAN SORUMLUSU